Oto przykład tego jak można samego siebie zasabotować, gdy ma się nieprzepracowane lekcje z poczucia własnej wartości.

Otóż kila lat temu, zadzwoniono do mnie z TVP, z programu "Pytanie Na Śniadanie", jako osoby kojarzonej z dzierganiem, bym wystąpiła w odcinku z okazji Międzynarodowego Dnia Dziergania w Miejscach Publicznych.

Oczywiście ucieszyłam się bardzo, bo zazwyczaj to trzeba podziałać, by się dostać do takiego programu, a tu proszę - sami dzwonią!

W odpowiednim dniu, wstaliśmy bardzo wcześnie rano i pojechaliśmy na Woronicza 17 - adres znany mi od lat, wbity w podświadomość, kojarzony z Telerankiem, Tik-Takiem i każdym programem z lat szczenięcych.

Poznałam osobiście Qrkoko (yeah, bo od lat ją obserwuję jako współuzależnioną od dziergania i przeciekawie piszącą o swoim życiu <klik do jej bloga> )

Nie zrobiłam sobie zdjęcia na ściance, nie wspomniałam o tym nigdzie więcej, prócz opowiadania najbliższym o tej wyjątkowej przygodzie.

Dlaczego? yyyyyyy.... bo się wstydziłam? Bo to bez znaczenia? Bo porządni się nie chwalą?

Mole to zmora dziewiarek oraz ludzi ceniących sobie jakościowe ubrania.

Można ich unikać przez lata, lecz gdy zobaczymy latającego owada w naszym mieszkaniu powinien nam się załączyć alarm na poziomie czerwonym!

Taki fruwający „aniołek” może oznaczać:

- W sezonie letnim, gdy otwieramy okna, przypadkowo zabłąkanego gościa. Mole trafiają do nas od sąsiadów, przez szyby wentylacyjne lub wprost z natury np. z ptasich gniazd.

- Że przynieśliśmy do domu „coś” (włóczki, ubranie, mebel) z jajeczkami moli. Nie ma szans by dostrzec je gołym okiem. Co innego kokony, które wyglądają jak mały farfocel białej przędzy, te oraz odchody larw, do złudzenia przypominające piasek, można po wstępnych oględzinach dość łatwo namierzyć.

- Że gdzieś w naszym domu jest gniazdo produkujące żarłoczne gąsieniczki, żywiące się naszymi kaszmirami, wełnami, futrami lub innymi drogocennymi włóknami.

Jak widzicie mole w domu mogą pojawić się niezależnie od tego czy jesteśmy maniakalnymi czyściochami, czy też porządek w domu, to nieco niższy punkt na liście naszych priorytetów. Zatem jeśli wprowadzili się do Ciebie Ci lokatorzy, odetchnij z ulgą - to o niczym nie świadczy!

Jak się pozbyć tych drani, zanim zmuszą nas do kreatywnej twórczości upcyklingowej?

TACKI

Bardzo sprawdzają się tacki na mole. Przetestowałam lepy różnych marek, wabiące do siebie zapachem feromonów napalone motylki, i jak dotąd najlepsze okazały się te marki BROS.

Nie jest to tekst sponsorowany, jako maniaczka włóczek, zostałam zmuszona do zadbania o swoje skarby i uważam, że należy dzielić się taką wiedzą, zwłaszcza po tym jak straciłam sporo kasy na niedziałające tacki.

MROŻENIE

Kolejnym zabiegiem, jest mrożenie. Zimą można wystawić na zewnątrz, na mróz zagrożone ubrania lub włóczki. Latem, gdy ma się wolnostojącą zamrażarkę, można przemrozić odzież zapakowaną w worek foliowy. ten zabieg skutecznie wybije i jajeczka i larwy.

 A TERAZ CZAS NA HIT!

Na koniec zostawiłam perełkę!

Odkryty specyfik o wspaniałej mocy, który pomógł mi w pozbyciu się komarów z otoczenia, a który działa równie skutecznie na mole!

Naturalny BIO-Insektal, według zapewnień producenta jest zupełnie nieszkodliwy dla ludzi i zwierząt, za to dla wszelkich owadów jest prawdziwym kilerem.

Poleciła mi go Julia Iwona Rosa, artystka/omnibus. Zachęcam Was do odwiedzin jej profili <klik>, znajdziecie tam wiele ciekawych treści z różnych dziedzin. 

Odkąd wpadłam na pomysł by spryskiwać swoje włóczki i ubrania tym specyfikiem, rozpoczęła się w moim życiu era wolności od moli!

KREATYWNI ASYSTENCI

No dobrze, zatem rozprawiliśmy się z molami, czas spojrzeć łaskawszym okiem na skutki ich działań.

Dziury w swetrach i nadgryzienia w filcach to dla mnie wielka inspiracja twórcza. 

Za każdym razem gdy mam naruszyć formę ubrania, boli mnie to w jakiś sposób. Może dlatego, że nie lubię psuć czegoś co ktoś inny uznał za skończone dzieło. Działania moli są doskonałym pretekstem do wolnych od emocji radykalnych cięć oraz budowania niepowtarzalnych kompozycji.

Kto zajmuje się kompozycjami graficznymi, ten wie o czym piszę: otóż stworzenie kompozycji obrazującej przypadkowość jest najtrudniejsze. Rozkładając elementy graficzne na przestrzeni tła, trudno uniknąć powtarzalności, rytmu, wszelakich układów.

Zmagam się z tym problemem np. naszywając swobodnie rozrzucone gwiazdki na obszarze żakietu czy płaszcza.

Gdy w moje ręce trafia płaszcz naznaczony działaniem moli, nie mam tego problemu. Te istoty tworzą doskonałe kompozycje chaotyczne, wystarczy w miejscu ich działań naszywać aplikacje i mam pewność, że będą dalekie od rytmu.

To samo tyczy się cerowania swetrów.

Jeśli macie jeszcze jakieś własne kilerskie lub kreatywne sposoby na Mole, dzielcie się proszę nimi w komentarzach.

Jest to wiedza bezcenna dla twórczych osób kochających ubrania, niech energia krąży :*

Sami oceńcie…

Otóż trendy, które widzimy w sieciówkach to wynik planów 5-10 letnich.

Mniej więcej tak to wygląda:

Zaczyna się od pomysłów na nowe wzory tkanin, dzianin, włókien (tj. lycra, lurex, polar). 

Aby mogła ruszyć produkcja jakiejś tekstylnej nowinki, trzeba przygotować park maszynowy i przędze. Tutaj pierwszy głos mają inżynierowie i firmy produkujące maszyny. Czasami w maszynie wystarczy nowe oprogramowanie, ale bywa że potrzeba kupić jakiś nowy element, nakładkę albo wręcz całą maszynę.

Pamiętacie może, kilkanaście lat temu był bum na ścieg fastrygowy w żakietach i marynarkach. Aby szwalnia mogła nadążyć za tym trendem musiała kupić specjalną maszynę.

Maszyny profesjonalne to nie to co nasze domowe wielofunkcyjne, przenośne skarby. Profesjonalne maszyny są wyspecjalizowane w szyciu konkretnego ściegu. Aby uszyć prosty T-shirt potrzeba 2-3 maszyn przemysłowych.

Zatem dla producentów masowych trendy są bardzo wygodną ściągą, pozwalają tworzyć budżety no i wiadomo, kto pierwszy wie co będzie grane, ten wygrywa.

Podobnie jest z kolorami. Palety kolorystyczne trendów również są ustalane mniej więcej 5 lat do przodu i sprzedawane z wyprzedzeniem za grubą kasę.

I tak oto wygląda przepis na masową kolekcję sezonową.

Kiedyś w sezonie były dwie kolekcje: jesienno-zimowa oraz wiosenno-letnie, dziś mamy 5 sezonów plus dropy, czyli małe kolekcje tematyczne.

Czy potrafisz zobaczyć oczami wyobraźni te ilości wody, energii, surowców naturalnych które zużywa się  na potrzebny tej machiny produkcyjnej?

Obecnie mamy olbrzymią nadprodukcję odzieży. Przez 50 lat mogłaby nie powstać ani jedna sztuka odzieży a i tak wszyscy ludzie na Ziemi mieliby się w co się ubierać.

Nie ma nic złego w trendach powstających spontanicznie na ulicach, zazwyczaj powoływanych do życia przez buntujących się młodych ludzi. Te manifesty zazwyczaj niosą z sobą mądre przekazy i warto im się przyglądać. Cenię je za to, że są szczere w przeciwieństwie do trendów sieciówkowych mających w podtekście nadrabianie poczucia własnej wartości, poprzez przynależność do większej grupy, homogenizację. Geneza trendów to bardzo ciekawy, moim zdaniem wątek socjologiczno- psychologiczny, który z przyjemnością rozwinę w następnym poście.

Powracając do trendów jako masowego zjawiska przemysłowego  oraz wpajanego nam przez kolorowe czasopisma oprogramowania, które mówi nam jacy mamy być, uważam że warto mieć do tego dystans i wiedzę o całym tym procesie.

Wypracowanie własnego stylu to najwyższa jakość wyrażania siebie oraz przejaw samoświadomości - znajomości swojej prawdy. To sposób na wyzwolenie się spod dyktanda konsumpcjonizmu oraz wspaniała przygoda w budowaniu własnej niezależności, wolności.

Aby doświadczyć tego luksusu, trzeba mieć wywalone na opinię innych (dotyczy codzienności, zazwyczaj nie dotyczy wyjątkowych okazji)

No i dlatego kocham swoją pracę, gdyż umożliwia mi ona obcowanie z takimi właśnie ludźmi. Cudownie jest gościć w ich światach, poznawać ich wartości, dyskutować oraz wspólnie się zachwycać.

Sorry sieciówki. 

Bujaj się fast fashion.

    Kupa Chrustu - vlog na Youtubie – który współtworzę, to nie tylko droga do poznania prawdy o sobie. To przedsięwzięcie przyniosło mi również dary w postaci ludzi.

Między inny tak poznałam Anię Matuszkiewicz. A konkretnie to ona najpierw poznała Kupę Chrustu, a dopiero potem poznałyśmy się osobiście.

Więcej opowiadamy o tym na vlogu Ani (klik: link do vloga Ani)

W każdym razie dla mnie było to spotkanie nieziemskie!

Tak roześmianej osoby dawno nie spotkałam na swojej drodze! Na dzień dobry połączył nas wspólny wybuch radości i przytulas, jakbyśmy się dłuuuugo nie widziały.

Skąd się znałyśmy wcześniej?

Na której planecie i w jakim wymiarze, a może wcieleniu się zaprzyjaźniłyśmy?

To pierwsze spotkanie było jak spotkanie po długich latach niewidzenia.

W ogóle, to odczucie duchowej rodziny rozlewa się szerzej na naszych partnerów i dzieci Ani – sami starzy znajomi… kochani… Tak dobrze się znamy, że nie trzeba wkładać energii w wyjaśnianie kim jesteśmy, ustawianie granic, badanie, bawienie się w sapera by nie wdepnąć na emocjonalną minę.

Zostaje mnóstwo przestrzeni na wspólne śmiechy i to tak intensywne, że na drugi dzień ma się zakwasy w brzuchu. Cudownie jest spędzać razem czas skupiając się na radościach.

Oczywiście na rozmowy o problemach też znajduje się przestrzeń, ale ona sama buduje się w najlepszym do tego momencie i odchodzi nie zostawiając za sobą odczucia niesmaku lub nadużycia. Za to umacnia się poczucie wsparcia a echa kibicowania wybrzmiewają przez całe miesiące.

Taką energię dają u Ani (link do Strefy Bycia)

I choć mam uczulenie na syntetyczne, pierdzące tęcze, to w aniowych przestrzeniach tęcze, jednorożce objawiają w 100% naturalnie, czyste BIO bez domieszek pestycydów ego. Można wskakiwać w ten świat, bawić się i uprawiać pogaduchy do upadłego, czyli póki się oczy nie zaczną zamykać ze zmęczenia.

Mam z Anią świetne porozumienie, połączenie i prawdopodobnie dlatego jej channelingowy sweter powstawał się najdłużej.

Gdyż…

Najpierw długo nie chciała pojawić się ostateczna wizja. Wizji było chyba z 5, zmieniały się jak w kalejdoskopie. Co siadałam do dobierania kolorów, następowała zmiana. Najpierw był niebiesko-turkusowy, potem różowawy, potem znów niebieskawy, zielonkawy. W końcu stanęło na białym z subtelnymi dodatkami kolorów pastelowych, takich jak błyski na kryształach górskich.

Uśmiałam się gdy odkryłam, że jedna z włóczek wybranych dla Ani pokazała mi swoją nazwę: „Piotruś Pan”

Skąd się wzięły te kalejdoskopowe zmiany? Gdy opowiadałam o tym Ani, dowiedziałam się, że w tym czasie przechodziła mocne procesy wewnętrzne i gdy się odnalazła w swojej prawdzie dzięki jodze kiundalini, ustabilizowała, dopiero wtedy utrwaliła się również we mnie wizja swetra dla niej!

Kocham takie synchrony.

Kiedy już zaczęłam dzianie swetra, było mi niezwykle błogo, a cała rzeczywistość odbijała ten błogostan.

Ahoj przygodo!

Na niebie pojawiały się potrójne tęcze, na robótce przysiadały motyle. Podejrzewam, że gdyby zza płota łypnął na mnie okiem jednorożec, wcale by mnie to nie zdziwiło.

Skoro takie akcje się działy, postanowiłam te biele i subtelne kolory podkreślić oraz wzmocnić kryształami. Najbardziej wołały Aqua Aury, zatem zaprogramowałam je w słońcu na kwiecie życia i by było lekko dodałam kilka kolorowych piórek.

Sami zobaczcie jaki wyszedł efekt 😊

fot. Haga Zawitowska

Oraz na TikToka by zobaczyć Anię tańczącą w swetrze (link)

P.S. Jeśli masz ochotę otulić się niezwykłym swetrem z wysokiej jakości przędz, napisz do mnie. Koszt swetra takiego jak Ani to 1500 zł. Ciekawa jestem jakie przygody wypłyną z Twojej historii 😊

    Czy kiedykolwiek czułaś/czułeś się umęczony nadmiarem lęków w swojej głowie i pilnowaniem ich, by nie wydostały się na zewnątrz? A może męczyło Cię pielęgnowanie tego, by nikt nie zorientował się, jaki dramat odbywa się w twoim środku? Ja tak. Znam to bardzo dobrze od prawie 30 lat.

Upcyklingowana, personalizowana lniana koszula

Kaszmirowa czapka dziana ręcznie na zamówienie, personalizowana

Bluza upcyklingowana na zamówienie Klienta

Bluza personalizowana haftem stworzonym dla Klienta

Futrzana kamizelka z odzysku w trakcie przeróbki

Personalizowana odzież męska na zamówienie Klienta

Koszula męska w trakcie przeróbki na koszulę damską

Ręcznie dziany sweter z Vinted po przeróbce

Fragment spodni upcyklingowanych na życzenie Klientki

    Koszule męskie oksfordzkie i wariacje na ich temat od dawna mnie wołały. Prosta forma aż prosi się, by nadać jej nowe życie. 

W tym roku za sprawą naszych kochanych Przyjaciół - Kasi i Marka - zostałam obdarowana wielką ilością koszul męskich, bardzo dobrej jakości. 

Używanych oczywiście, lecz niezniszczonych.

Domyślacie się jak to podziałało na moją wyobraźnię. Przy takiej ilości weszłam na poziom produkcji niemal taśmowej: 

Najpierw cięcie. 

Pozbawiłam większość koszul twardych mankietów i kołnierzyków. Te które były miękkie łaskawie zostawiłam.

Aby pozbyć się formalnego koloru, przetestowałam na nich batikowe techniki barwiarskie. 

Działo się to latem, więc mogłam bawić się w ogrodzie, bez obawy, że coś pochlapię ;)

Rozwijanie po 24 godzinach powiązanych sznurkiem koszul sprawiało mi tyle radości co dzieciom sprawdzanie zawartości jajka niespodzianki.

Bo barwiąc batikowo nie mamy do końca pewności co z tego wyjdzie.

Niektóre koszule przechodziły ten proces kilkukrotnie, gdy efekt nie wywoływał mojego zachwytu.

Na koniec hafty.

Każda koszula w mojej wyobraźni widziana była na jakiejś osobowości i pod nią dobierałam wzory.

Tak powstała seria koszul damsko-męskich na sezon festiwalowy. 

Efekt końcowy mnie zachwycił, bo z reprezentacyjnej nijakiej odzieży powstały lekkie wdzianka z charakterem.

U wielu z Was te koszule już zagościły w domach, te co zostały są dostępne tutaj na Etsy (klik) lub na Vinted (klik)

Nowe powstaną wkrótce, bo pokochałam ten proces tworzenia :)